Rymanów - Rymanów Zdrój - Królik Polski - Bałucianka -Przymiarki - Turkówka -Iwonicz Zdrój - Klimkówka - Pustki - Rymanów
Długość trasy: 24 km
Z parkingu w Rymanowie jedziemy na południe, mijając kościół parafialny p.w. św. Wawrzyńca po prawej stronie. Należy go zwiedzić. Zjeżdżając z rynku ul. Grunwaldzką po prawej stronie kino "Irys", dawny budynek Towarzystwa Gimnastycznego "Sokół". Za kinem nad Taborem Gminny Ośrodek Kultury oraz budynek policji.
Jadąc dalej ul. Grunwaldzką mijamy po prawej stronie "Ochronkę św. Józefa", obecnie przedszkole prowadzone przez Zgromadzenie Sióstr Służebniczek NPM. Przed budynkiem pomnik bł. Edmunda Bojanowskiego, założyciela Zgromadzenia. Zaraz za ochronką szlak skręca w lewo, aby po przejechaniu przez most dalej kierować się na południe ul. Nadbrzeżną. Droga ta wije się wzdłuż Taboru, dopływem Wisłoka. Jedziemy ok. 2 km wzdłuż gęstej zabudowy Posady Górnej - miejscowości pomiędzy Rymanowem a Rymanowem Zdrojem. W Rymanowie Zdroju należy wjechać na ulicę Zdrojową przez most na Taborze i dalej kierować się na południe. Zalesione wzgórza to Mogiła (606m) po prawej i Zamczyska (568m) po lewej. Mijamy pierwsze stare drewniane wille w stylu szwajcarskim - "Zgoda", "Słoneczna", "Góral", budowane jeszcze za czasów założycieli uzdrowiska, pod koniec XIX w. Pomiędzy nimi są nowsze budynki, świadczące o prosperity uzdrowiska w okresie powojennym. W centrum Rymanowa Zdroju na przystanku PKS jest Biuro Informacji Turystycznej, kawiarnia, parking i wejście na deptak uzdrowiskowy. Jest tu również poczta, bank i większość sklepów. Z ciekawych budynków - murowana stacja transformatorowa z 1930 roku w kształcie wieży, z herbem Potockich "Pilawa". Po przeciwnej stronie ulicy willa "Biały Orzeł", współcześnie dyrekcja Uzdrowiska S.A. i Biuro Obsługi Kuracjusza. W kępie drzew za "Białym Orłem" - "Leśniczówka" - najstarszy budynek w Rymanowie Zdroju. Trasa wiedzie ul. Zdrojową, po lewej stronie deptak uzdrowiskowy, wille "Krakus", "Gołąbek", "Opatrzność". Po prawej nowe prywatne domy przy ul. Słoneczny Stok, oraz "Teresa" i "Pogoń" - stare, drewniane wille. Naprzeciw "Pogoni" kościół parafialny p.w. św. Stanisława Biskupa, wybudowany na początku wieku XX, obecnie w rozbudowie.
Jedziemy przez most na Taborze, ciągle główną ulicą, mijamy po prawej basen, po lewej korty i boiska do gier zespołowych. Otoczone drzewami nad kortami sanatorium "Krystyna" oraz "Dom Wczasów Dziecięcych"- dawna l Krajowa Kolonia Letnia dla dzieci założona w 1884. Za pierwszym domem za basenem skręcamy w prawo, przez most w ulicę Spacerową. Właściwie jesteśmy już w Desznie. Droga wiedzie lewym brzegiem Taboru, wzdłuż zabudowy wsi. Górujący po prawej stronie szczyt to Kopa w paśmie Przymiarek (640m), po lewej to Dział (673m). Na główną drogę wjeżdżamy skręcając obok Domu Ludowego w Desznie. W charakterystycznej kępie drzew - na cerkwisku, zachowała się mogiła ostatniego księdza greckokatolickiego. Po prawej Rozlewnia Wód Mineralnych. Naprzeciwko odnowiony cmentarz łemkowski z ciekawymi nagrobkami. Za mostem skręcamy w prawo na drogę do Bałucianki. Droga wiedzie wzdłuż potoku Bałucianka, na którym za czasów Potockich założony był folusz i młyn wodny. Zabudowania wsi rozpoczynają się ok. l km od krzyżówki, i ciągną się na zbocza Przymiarek. Podjeżdżając w górę po prawej stronie budowa nowego kościoła, potem niewielka krzyżówka. My jedziemy drogą w lewo do cerkwi. Przed cerkwią budynek starej szkoły, obecnie zamieniony na mieszkanie, niszczeje. Przed budynkiem studnia z napisami na cembrowinie. Droga prowadzi pod górę na wierzchowinę Przymiarek. Stąd piękny widok, przy dobrej pogodzie widać Bieszczady, a nawet Tatry. My jedziemy na zachód wyraźną drogą polną, wjeżdżamy w las sosnowy i dalej kierujemy się w dół do przysiółka Turkówka. Tu wjeżdżamy na asfaltową drogę prowadzącą w kierunku lasu. Potok po prawej stronie to Iwonka, zwana też Iwonickim Potokiem, płynący przez Iwonicz Zdrój. Droga wyraźnie prowadzi w dół. Otaczający las stanowi otulinę Iwonicza Zdroju i zaplecze rekreacyjne uzdrowiska. Są tu już chylące się do ruiny dwie skocznie narciarskie (wytyczał je znany zakopiański skoczek Bronisław Czech), stok slalomowy, obok którego obelisk poświęcony Władysławowi Bełzie, strzelnica sportowa (Iwonicz słynął z biathlonistów), basen, kemping. Wjeżdżając do starego Iwonicza Zdroju kierujemy się w prawo Aleją Torosiewicza. Mijamy zabytkowe wille z XIX i XX wieku w stylu szwajcarskim: Ustronie, Biały Orzeł, Krakowiak. Tu zaczyna się deptak, który mijamy po lewej. Z drogi widoczne są Źródło Józefa, Pawilon "Nad źródłami", nowa pijalnia, Stare Łazienki, Stary Pałac, obecnie siedziba dyrekcji Uzdrowiska Iwonicz S.A. Jadąc po prawej mijamy Hotel Pod Jodłą i pensjonat Klimat. Na Placu Wojciecha Oczki nowy kościół z pięknym ołtarzem i zabytkowy drewniany kościółek, dawna kaplica zdrojowa. Naprzeciw przystanku PKS Krzyż Milenijny i olbrzymi dąb - pomnik przyrody, oraz pomnik poświęcony dr Oczce w 400-lecie opisania iwonickich wód mineralnych (1576 r). Naprzeciw główne wejście na deptak, przy wejściu po lewej budynek Bazaru z wieżą zegarową, po prawej Dom Zdrojowy. Na skarpie Zakład Przyrodoleczniczy, w którym wykonuje się większość zabiegów w uzdrowisku. Wjeżdżamy w Aleję Słoneczną, za budynkiem Urzędu Gminy skręcamy w prawo i serpentynami ul. Piwarskiego wspinamy się na Osiedle Wschodnie. Stąd widoki na Iwonicz i okolice Krosna z zamkiem Odrzykońskim i Rezerwatem Prządki na horyzoncie. Drogą asfaltową zjeżdżamy w dół do zabudowań kopalni ropy naftowej, skręcamy w lewo i kierujemy się drogą w las. Za lasem pojawiają się pierwsze zabudowania Klimkówki. Droga prowadzi wzdłuż potoku Flora, zabudowa wsi staje się coraz bardziej zwarta. Po prawej stronie za śliczną białą kapliczką skręt drogi do kościółka Św. Krzyża (800 m), my jedziemy prosto, do centrum wsi, gdzie mijamy drewniany kościół parafialny, obity gontem. Warto go zwiedzić. Obok kościoła przystanek PKS, Dom Ludowy, a za nim pomnik - pamiątka po mieszkańcach wsi poległych w l i II wojnie światowej, oraz szkoła im. Jana Pawła II. Nasza droga prowadzi prosto do krzyżówki, mijając zachowane jeszcze stare drewniane chałupy i kapliczki. Przed skrzyżowaniem pojawia się po prawej duży park- pozostałość po kompleksie dworsko-parkowym z XIX wieku. W parku nowo wybudowany hotelik "Dwór Ostoja". My skręcamy w prawo i jedziemy poboczem 100 m, aby za mostkiem na Florze znów skręcić w prawo. Po ok. 150 m, pomiędzy zabudowaniami za boiskiem sportowym skręcamy w lewo, i po ok. 1,5 km dojeżdżamy do przysiółka Pustki. Stąd ul. Zieloną dojeżdżamy do rymanowskiego rynku, podziwiając panoramę Dołów Jasielsko - Sanockich, Pogórza Strzyżowskiego oraz Beskidu Niskiego.
|
