Polski / Polski  English / Angielski  Русский / Rosyjski
E-mail:
Hasło:
» Załóż konto
» Zaloguj podpisem elektronicznym

Kościół pw. św. Bartłomieja w Rogach



           Kościół znajduje się w centrum wsi, przy drodze Rogi-Iwonicz. Położony jest na wzniesieniu. Kościół jest orientowany, wzniesiony w konstrukcji zrębowej, na kamiennym podmurowaniu z wieżą o konstrukcji słupowo-ramowej. Ściany wzmocnione lisicami, oszalowane są deskami w układzie pionowym z listwowaniem. Kruchta wzniesiona jest w konstrukcji słupowej, a zakrystia murowana z kamienia i otynkowana.


         Świątynia składa się z prezbiterium na rzucie prostokąta zamkniętego od wschodu trójbocznie (przy nim od północy zakrystia na rzucie zbliżonym do kwadratu), szerszej nawy na rzucie wydłużonego prostokąta oraz od zachodu wieży-dzwonnicy na rzucie zbliżonym do kwadratu z kruchtą w przyziemiu.
Dachy nad nawą i prezbiterium o różnej wysokości, dwuspadowe, od wschodu prezbiterium trójpołaciowy. Na kalenicy dachu nawy sześcioboczna wieżyczka na sygnaturkę z baniastym hełmem i latarnią zwieńczoną cebulastą kopułką. Wieża o ścianach pochyłych w wyższej części, z nadwieszoną izbicą, szalowana jest deskami z ozdobną koronką u dołu i nakryta baniastym hełmem. Nad zakrystią dach trójspadowy. Dachy pobite są blachą.
Wnętrze przykryte stropem z fasetą, zakrystia sklepieniem kolebkowym na gurtach. Chór muzyczny wsparty na czterech słupach. Otwór wejściowy z prezbiterium do zakrystii zamknięty łukiem w tzw. ośli grzbiet. Boczne drzwi w nawie z wtórnie założonymi gotyckimi okuciami i kowalskim zamkiem z ok. 1600 r. Otwory okienne zamknięte półkoliście.
Bogate wyposażenie wnętrza jest barokowe i późnobarokowe, pochodzi z XVII i XVIII w. Obejmuje ono m.in.: ołtarz główny z 1 ćw. XVIII w., dwa ołtarze boczne przy tęczy z ok. poł. XVII w., przerobione w 1 ćw. XVIII w., ambonę z 1 ćw. XVIII w. o oryginalnej formie korpusu w kształcie owocu granatu i barokową chrzcielnicę z 1 ćw. XVIII w. wykonaną z czarnego marmuru, w kształcie kielicha z puklowaną czarą. Ławki fundacji ks. Walentego Żelezińskiego z 1756r. zdobią malowidła wyobrażające apostołów, przedstawicieli różnych stanów i sceny z Nowego Testamentu. Późnobarokowy konfesjonał z tego samego czasu także zdobiony jest malowidłami.

         Pierwotny kościół parafialny jest wzmiankowany w 1462 r. Obecną świątynię wzniesiono w 1600 r. Kościół konsekrował w 1603r. biskup Maciej Pstrokoński. W 1 ćw. XVIII w. kościół został rozbudowany: dotychczasową drewnianą zakrystię zastąpiono murowaną ze skarbcem na piętrze, analogiczną do występujących w Iwoniczu, Wrocance i Króliku Polskim.Około 1756 r. kościół odremontowano staraniem ówczesnego proboszcza Walentego Żelezińskiego (m.in. powiększono otwory okienne i wykonano nową polichromię). W latach 1886-88 został gruntownie przekształcony (przedłużono nawę ku zachodowi, wzniesiono nową wieżę, prawdopodobnie na wzór poprzedniej, do południowej ściany nawy dobudowano kruchtę, zmieniono konstrukcję dachu i sygnaturki). Przebudowy tej dokonano pod kierunkiem majstra ciesielskiego Franciszka Uklei z Wietrzna. W 1888r. wykonano też nową ornamentalną polichromię nawy autorstwa Michała Hornialkiewicza. Kolejny remont miał miejsce w 1908 r. (wymiana gontu na blachę). Prezbiterium zyskało polichromię figuralną wykonaną przez malarza sanockiego, Włodzimierza Lisowskiego w 1931 r.
 



Opracował:Grzegorz Dereń
przewodnik beskidzki
tel. 510068379




 
Brak komentarzy
Produkcja i Hosting ZETO-RZESZÓW