Konary – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie sandomierskim, w gminie Klimontów, przy drodze wojewódzkiej nr 758.
W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa tarnobrzeskiego.
Nazwa wsi
Według legendy nazwa wsi pochodzi od rycerza o nazwisku Konar, założyciela wsi.
Natomiast wg St. Chmielnickiego wieś pierwotnie nazywała się Koniary, od hodowli koni.
Historia
Według legendy rycerz Konar w XIII wieku wybudował tu swoją obronną siedzibę i w jego pobliżu założył osadę. Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1355 roku, kiedy Konary stanowiły własność rodu Słupeckich herbu Rawicz. Z tej rodziny pochodzili kolejni jej właściciele Sięgniew ze Słupczy, a potem jego syn Grot ze Słupczy. W 1403 roku po raz pierwszy wzmiankowano istnienie w Konarach zamku, który był siedzibą wspomnianego Grota zajmującego się wtedy rozbójnictwem. Jan Długosz napisał, że Grot zabił w 1396 roku kasztelana wiślickiego Jana Ossolińskiego, w związku z czym król Władysław Jagiełło wysłał przeciwko Grotowi rycerzy, którzy zburzyli zamek, a Grot ze Słupczy został skazany na wygnanie. W 1508 roku jako właściciel wsi wymieniany jest Jan Słupecki.
W XVIII wieku wieś należała do Michała Sołtyka herbu Sołtyk kasztelana wiślickiego, kuzyna biskupa krakowskiego Kajetana Sołtyka.
W 1863 roku jako właściciel wsi wymieniany jest Zdzisław Reklewski, uczestnik powstania styczniowego. Był on ostatnim właścicielem wsi. Przed śmiercią rozparcelował dworskie grunty pomiędzy poddanych. Pozostał po nim drewniany dwór, spalony w trakcie walk w 1915 roku oraz stary park wycięty przez następnego właściciela.
Od 16 do 25 maja 1915 I Brygada Legionów toczyła bitwę pod Konarami. Bitwę upamiętnia pomnik przy drodze 758, w okolicy (Góry Pęchowskie) znajduje cmentarz żołnierzy Legionów poległych w bitwie.
W 1921 roku wieś liczyła 69 domów i 456 mieszkańców. Dodatkowo folwark konary liczył 1 dom i 5 mieszkańców. W 1921 roku został rozparcelowany folwark. Nowy nabywca wyciął w tym samym roku piękny park.
Przed 1929 rokiem we wsi założono Kółko Rolnicze, Ochotniczą Straż Pożarną oraz jednoklasową szkołę podstawową
Turystyka
Przez wieś przechodzi czerwony szlak turystyczny z Gołoszyc do Piotrowic.
Przez obrzeża wsi przepływa rzeka Koprzywianka, w której żyją pstrągi.
Zabytki
Ruiny rycerskiego zamku – zachowały się fragmenty murów i dolnych części budowli. Według rejestru zabytków KOBiDZ, zamek wpisany jest na listę zabytków z nr rej.: 114/A z 31.05.1983.
Źródło: Wikipedia.org
|
