Cerkiew św. św. Kosmy i Damiana w Piorunce - dawna greckokatolicka cerkiew w Piorunce.
Historia
Pierwsza cerkiew w Piorunce najprawdopodobniej powstała w I poł. XVII wieku, po lokacji wsi w 1634. Była to cerkiew pomocnicza parafii w Brunarach. Obecny budynek został wzniesiony w 1798, zaś przebudowywany był w 1909, kiedy zmieniono m.in. kształt okien. W 1930 wykonano natomiast polichromię wnętrza. Po Akcji Wisła pozbawioną wiernych cerkiew przejął Kościół łaciński, zmieniając wezwanie świątyni na Matki Boskiej Różańcowej.
Architektura
Cerkiew w Piorunce jest cerkwią łemkowską, trójdzielną, o konstrukcji zrębowej, całkowicie obitą gontem. Dach obiektu pokrywa blacha. Przedsionek, nawa i prezbiterium są różnej szerokości, dwie skrajne części kryte są dachami namiotowymi. Wieże kryte są kopułami.
We wnętrzu znajduje się ikonostas pochodzący z wcześniejszej świątyni, powstały na przełomie XVII i XVIII w. Ikony pochodzą z różnych okresów; trzy ikony w rzędzie świąt zostały dostawione do ikonostasu, gdyż znajdujące się wcześniej w tych miejscach wizerunki zostały skradzione. Na cokole ikony św. św. Kosmy i Damiana znajduje się malowidło przedstawiające pasterza, które według różnych interpretacji jest wizerunkiem Chrystusa Dobrego Pasterza lub sceną rodzajową.
Źródło: Wikipedia.org
|
