Blizne znajduje się 4 kilometry na północny zachód od Brzozowa. Przez wieś przepływa rzeka Stobnica na Pogórzu Dynowskim. Sąsiednimi miejscowościami są: Stara Wieś, Przysietnica, Golcowa, Orzechówka oraz Jasienica Rosielna.
Przez tereny miejscowości przechodzi droga wojewódzka nr 886.
 
Szerokość geograficzna 4945\'3.16''N
Długość geograficzna 2158\'36''E
Historia Przebywający w Sanoku 25 kwietnia 1366 r. król Kazimierz Wielki podpisał dokument zezwalający Falkowi z Krosna na założenie nowej wsi na prawie magdeburskim w lesie nazywanym „Blizne”. Teren wsi, usytuowany po obydwu stronach rzeki Stopnicy miał obejmować 50 łanów frankońskich i 40 łanów polskich Rozpoczęła się akcja osadnicza. Pierwsi osadnicy pochodzili z bardziej zaludnionych rejonów południowej i wschodniej Polski, których do zmiany miejsca pobytu zachęcała między innymi perspektywa dwudziestoletniej „wolnizny”.
Zasadźcą i pierwszym sołtysem wsi został, z mocy aktu lokacyjnego, Falko z Krosna. Legenda o wzgórzu Michałek
Przy drodze łączącej Blizne z Golcową na Górze św. Michała (Michałek, na Michałku) (423 m), w otoczeniu drzew znajduje się kaplica świętego Michała Archanioła. Z miejscem tym wiąże się legenda o napadzie Tatarów i cudownym ocaleniu ludzi, którzy tu szukali schronienia.
Liczne hordy Tatarów, które w 1624 r. napadały na tamte tereny, paliły wsie biorąc wielu ludzi w jasyr, dotarły do Bliznego. Część mieszkańców schroniła się na wzgórzu i odpierała ataki najeźdźców, modląc się o cudowne ocalenie. Rozpętała się burza i ludzie ujrzeli spływające z nieba zastępy uzbrojonych aniołów - rycerzy w białych szatach, którym przewodził sam święty Michał Archanioł. Tatarzy widząc to, przerazili się i pouciekali. Na pamiątkę tego cudownego uwolnienia ludności zabranej w jasyr przez Tatarów w 1624 r., za wstawiennictwem tego świętego, wybudowano na wzniesieniu drewnianą kapliczkę pw.św. Michała Archanioła. Kapliczkę wzniósł prawdopodobnie ks. Jan Józef Nałogowski, proboszcz miejscowy, w 1. 1670-1684, realizując ślub złożony przez ówczesnego duszpasterza w czasie najazdu Tatarów.
W 1750 r. kapucyni uzyskali pozwolenie na osiedlenie się na Michałku. Wtedy też rozpoczęła się budowa murowanego kościoła, do którego kamień węgielny został wzięty z drewnianej kaplicy. W 1788 r. nastąpiła kasacja klasztoru i kościoła, budynki zostały sprzedane i rozebrane, ale kult świętego Michała Archanioła trwał dalej. W 1877 r. ksiądz Józef Januszkiewicz postawił kaplicę dokładnie w miejscu dawnego kościoła, a wokoło posadził modrzewie. W tym stanie kaplica przetrwała do dnia dzisiejszego.
|
